Belle van Zuylenprijs

Deze prijs is in 2023 ingesteld en bedoeld voor een hoogstaand artistiek onderzoek op Bachelor- of Masterniveau over muziek ingediend bij een conservatorium in de Lage Landen. Het is belangrijk dat de presentatievorm toont hoe het project een onderzoeks- en een uitvoeringscomponent (in ruime zin begrepen) integreert. De prijs wordt in principe om de twee jaar uitgereikt. 

De winnaar ontvangt een bedrag van € 250,-.

Nominatieproces:

Nominaties kunnen ingediend worden door de begeleider van de van het onderzoeksproject of door de student zelf. Voor de nominaties moeten de volgende documenten worden ingediend:

• Het artistiek onderzoekproject. Dit kan de vorm aannemen van een geschreven scriptie, een video- of audiopresentatie, een gecomponeerde partituur met begeleidende uitleg over het project, een vorm die bovengenoemde elementen mengt. Mocht je een andere presentatievorm willen indienen, neem dan contact op met Annelies Andries (annelies.andries@kvnm.nl)
• Bewijs dat de student in de relevante academiejaren een Bachelor of Master aan het Conservatorium heeft afgerond.
• Bewijs dat dit project met minstens een 8/10 (of een equivalent cijfer) beoordeeld is.

Nominaties worden enkel in overweging genomen als alle documenten in orde zijn. Deze documenten kunnen per email toegestuurd worden aan annelies.andries@kvnm.nl.

De deadline voor nominatie is 31 oktober in oneven jaren.

Belle van Zuylen (1740-1805) leefde in een periode waarin intellectuele conversatie en muzikale uitvoering voortdurend verweven werden, met name in ruimtes zoals de achttiende-eeuwse salon. Deze co-existentie is duidelijk zichtbaar in het leven van van Zuylen: haar oeuvre omvat romans, toneelstukken, operalibretti, liederen en kamermuziek. Naast een uitgebreide correspondentie met vooraanstaande schrijvers, kunstenaars en componisten – er zijn meer dan 2.500 brieven bewaard gebleven waarvan vele digitaal beschikbaar zijn – verklaarde zij dagelijks vele uren aan haar klavecimbel door te brengen. Haar werk getuigt van haar onderzoekende, kritische houding; zij schuwde het niet om het aristocratische milieu waarin zij leefde te hekelen, noch om zich aan te sluiten bij haar tijdgenoten die beter en meer onderwijs voor vrouwen eisten. Beroemd is haar uitspraak “je n’ai pas les talents subalternes”, vrij vertaald “ik heb geen talent voor onderdanigheid”.